Mijn trip naar Salt Lake City

Lieve vrienden, familie, kennissen, bekenden en toevallige lezers,

Nou wat een trip zeg! Ik heb ontzettend genoten van mijn weekje in Salt Lake City. En heel veel mensen ontmoet, jeetje echt ongelofelijk en allemaal zo aardig! Eerst natuurlijk de WK afstanden, waar jullie me natuurlijk allemaal op tv gezien hebben;) Dat waren 4 heerlijke dagen! En daarna nog 2 dagen geskied, wat erg leuk was, hoewel de sneeuw niet zo heel goed was. En nog een dagje rondgehangen in Salt Lake City en verschillende dingen gezien.

Nou over t schaatsen heb ik natuurlijk al uitgebreid verteld in mn eerdere berichtjes, maar toch nog een "kleine" samenvatting;

Op donderdag werd ik door Cassi om 5.45 naar t vliegveld gebracht waar ik om 8.20 met Frontier Airlines naar Salt Lake City vloog. Daar aangekomen heb ik mn tas opgehaald en ben toen met de bus en de tram naar mn hostel gegaan. Daar heb ik ingecheckt en mn spullen in mn kamer gedumpt en gelijk door gegaan naar de Utah Olympic Oval. Met de tram en de bus en dan nog een stukje lopen, dus dat duurde een uur. In de Oval heb ik gelijk al Fred en Moos ontmoet want ik ging voor hun zitten:). Ze waren gelijk al erg aardig! Ik heb nog ff gauw frietjes gehaald voor de lunch en ging toen klaar zitten voor de 5000 meter mannen, helaas had ik de 1500 m vrouwen gemist omdat ik te laat was. Om 3 uur was t alweer afgelopen en toen kregen Fred en Moos een lift naar downtown van Siep en ik mocht ook mee! En Siep bood me ook een lift aan voor de volgende morgen, erg relaxed. Hoewel we wel eerst een vriend van hem uit Seattle van t vliegveld moesten halen, maar dat vond ik niet erg. Siep had me bij zn hotel downtown afgezet, dus ik heb nog een beetje rondgelopen en heb boodschapjes gedaan. Toen terug naar t hostel, even opfrissen. Daarna ben ik heerlijk in mn eentje uit eten geweest bij Olive Garden, lekker italiaans gegeten. Fred en Moos hadden me verteld over t mormonenkoor dat elke do-avond optreedt in t convention center bij temple square, dus daar ben ik ‘s avonds heen gegaan. Daarna zou ik nog ff naar de kroeg gaan met Siep maar ik was zo moe dat ik maar naar mn hostel ben gegaan.

De volgende morgen (vrijdag) ben ik in een half uurtje naar Siep zn hotel gelopen. We hebben toen Paul opgehaald van t vliegveld en zijn doorgereden naar de Oval. Daar waren we een uur te vroeg maar er was genoeg te zien. Zoals Kleintje Pils, die vandaag aangekomen was en ‘s ochtends even lekker buiten voor de Oval in t zonnetje gespeeld heeft. Ook konden we de schaatsers zien trainen op t ijs en waren we getuige van t Amerikaanse volkslied dat voor elk sportevenement gezongen wordt. Ook heb ik nog even naar t thuisfront gebeld. Na weer een dag schaatsen kijken, aanmoedigen en swingen met Kleintje Pils, werd ik door Fred en Moos uitgenodigd om een stukje te gaan rijden. We gingen naar Antilope Island, een eiland in Great Salt Lake en Jeroen (een andere Nederlandse jongen) ging ook mee. Antilope Island was erg mooi! Echt super stukje natuur, jammer dat we geen tijd hadden om even te wandelen daar. Ik heb wel veel foto’s gemaakt natuurlijk. Ook ben ik nog stout geweest;) Ik ben op een kunstwerk van een buffel geklommen, hihi:D En er stond toch echt, DO NOT TOUCH, maar ja dat zag ik pas later;) Na dit tripje ben ik met Jeroen bij de Wendy’s wezen eten, want Fred en Moos gingen samen uit eten voor hun trouwdag. Daarna ben ik naar de Port O Call gegaan, een kroeg in Salt Lake City. Daar ontmoette ik Siep en Paul en hebben we lekker wat gedronken en zitten kletsen. Later kwamen ook Fred en Moos nog. Een tafeltje verderop zaten een paar schaatsers en ik heb nog even met Bob de Jong en Gerard van Velde gepraat. Aardige gasten:) Tegen 23 uur ben ik naar mn hostel gegaan.

Zaterdag, voor vandaag hadden Fred en Moos voor in de ochtend, sneeuwwandelen op t programma staan. En ze hadden mij meegevraagd:) Dus om 7.30 werd ik opgehaald bij mn hostel en zijn we naar t Solitude Nordic Center gereden. Daar hebben we sneeuwschoenen gehuurd (soort van tennisrackets onder je voeten) en zijn we op pad gegaan. We hebben heel 1,5 uur een mooie route gelopen. Was erg leuk en relaxed maar op sommige stukken wel zwaar hoor! Erg de moeite waard. Daarna gingen we naar de Oval, maar eerst nog even langs de WalMart. Daar heb ik een stuk karton en krijtjes gekocht om een spandoek voor mama te maken die maandag jarig is en t vandaag vierde. Aangekomen in de Oval ging ik gauw mn spandoek klaar maken (Lieve mama, GEFELICITEERD, xxx Esther) zodat ik bij de 500 m achter de startende schaatsers kon staan, in de hoop dat mama mn boodschap kon lezen. Ze heeft mn spandoek wel gezien maar kon t helaas niet lezen. Maar ja t gaat om t idee he;) T schaatsen duurde vandaag langer, t was pas tegen 17.30 afgelopen, dus geen middagprogramma vandaag… Fred had ook last van zn rug en Moos wilde graag even op internet bij mij in t hostel. Dus zijn we naar t hostel gegaan. Daar heb ik lekker mn restjes van Olive Garden opgegeten. Ik heb nog een spelletje zitten doen met 2 jongens in t hostel uit New York, Joe en Kevin. En die zijn later nog meegegaan naar onze “stamkroeg”, de Port O Call. Dat was erg gezellig, weer lekker zitten kletsen met zn allen (Siep, Fred, Moos en nog een NLse jongen waren er ook):). T was dan ook laat deze avond, ook omdat ik nog met Joe en Kevin heb zitten kletsen in t hostel en de tijd ging een uur vooruit.

Op zondagmorgen ben ik naar een soort koffiebar gegaan om te ontbijten. Ik heb heerlijke chocoladecake gegeten en thee gedronken:) Siep kwam me daar ophalen om naar de Oval te gaan. De laatste dag schaatsen met een paar leuke dingen op t programma. We waren nog op tijd voor t volkslied, maar ik geloof niet dat ik daar echt blij mee was. Ik was nog een beetje brak van de vorige avond en t meisje dat zong had nogal lange en hoge uithalen, wat mn hoofd niet zo leuk vond;) Ik heb wel weer genoten en weer een paar mooie wereldrecords gezien. Na t schaatsen ben ik weer met Fred en Moos meegegaan, we gingen weer een stukje rijden om iets van de omgeving te zien. We besloten om naar Park City te gaan om t Olympisch park daar te zien en om de historische hoofdstraat te bekijken. Dat was erg leuk! Bij t Olympisch park was een museum met allerlei info over de Spelen in 2002, leuk om te zien, bracht allemaal leuke herinneringen terug. Ik heb toen echt veel gezien, ik stond oa op om 3 uur ‘s nachts om de openingsceremonie te zien:) Dit olympisch park was de plek met de schansen voor t skispringen en de bobsleebaan en de rodelbaan. T was leuk om even te zien allemaal. Na t gezien te hebben, zijn we even wat wezen drinken bij Starbucks en daarna zijn we door de historische hoofdstraat gereden. Dit was niet zoals in Europa maar voor Amerika was t wel mooi;) Hierna reden we terug naar Salt Lake City waar we uit eten zijn geweest bij P.F. Changs, een chinees restaurant. Ik heb heerlijk gegeten en we hebben gezellig gekletst. Daarna liepen ze nog even een stukje met me mee en we kwamen langs Port O Call waar we de vader van Annette Gerritsen en de vader van Sven Kramer zagen zitten. Ze zwaaiden naar ons en we besloten nog even een drankje te doen. We hebben nog even met de vaders staan kletsen, maar na een kwartiertje was ik echt te moe en ben ik maar naar huis gegaan. Natuurlijk na afscheid genomen te hebben van Fred en Moos.

Maandag was de dag dat ik geskied heb in Alta. Volgens Cassi t beste skigebied in the USA. Dus ik keek er erg naar uit om in “the best snow on earth” te skieen. Ik ben naar de bushalte gelopen en heb de skibus genomen naar Alta. De bus was iets te laat en we deden er een uur over dus ik was tegen 9.30 in Alta. Daar heb ik een pas gekocht en skies gehuurd. En natuurlijk mama nog even gebeld om haar te feliciteren met haar verjaardag! Daarna ben ik gaan skieen en ik moet zeggen, t is echt een heel mooi gebied. Echt super tussen hele mooie kliffen. De sneeuw was goed in t begin, maar t was heel warm (20 graden celcius onderaan t gebied) dus de sneeuw werd erg zacht en papperig. Dat was niet echt fijn om in te skieen, maar ik heb me toch vermaakt en een aantal mooie pistes geskied. Daarna heb ik weer de bus terug genomen. Ik ben ‘s avonds nog naar de bieb geweest een paar blokken verderop. T is heel mooi en modern en ik ben er uiteindelijk bijna 2,5 uur gebleven. Ze hebben zelfs een paar Nederlandse kinderboeken, zoals Jip en Janneke, Abeltje en Pipi Langkous. Daarna heb ik thuis de restjes van de chinees gegeten. Ik heb ook een nieuwe hostelgenoot ontmoet, Paul, hij is een vader van 2 dochters en heeft een vrouw. Hij is vrijwilliger in een skigebied in t oosten, in de buurt van Washington, waar hij woont. Hij was in Utah om te skieen. Na even met hem gekletst te hebben ben ik lekker naar bed gegaan.

Omdat t maandag te warm was om te skieen, had ik besloten om dinsdag Salt Lake City te bekijken en woensdag te gaan skieen in Solitude omdat t dan iets koeler zou zijn. Dus dinsdag heb ik eerst lekker uitgeslapen en daarna ben ik de stad ingegaan. Ik ben eerst naar Temple Square gegaan om de tour te krijgen. Dat was wel leuk, maar korter en minder interessant dan ik had verwacht. En natuurlijk probeerden de zusters me te converteren tot t Mormonism. Maar dat is ze bij lange na niet gelukt hoor;) Daarna heb ik de tram genomen naar de campus van de universiteit van Utah om t Olympisch stadion te zien. Daar aangekomen was ik verrast, ze hadden er een heel leuk musuempje bij gemaakt met filmpjes en foto’s van de Spelen:). Buiten stond natuurlijk de houder van de vlam met wat informatieborden. Ook hebben ze een tijdlijn gemaakt met voor elke dag een bord met de samenvatting van de highlights van die dag tijdens de Olypische Spelen. Dat vond ik ook erg leuk. Verder heb ik hier een meisje van achter in de 20 ontmoet, Christy, die hier was om de stad weer te zien. Zij had namelijk haar missie gedaan op Temple Square tijdens de Olympische Spelen in Salt Lake City. (Mormonen doen meestal een missie rond hun 20e waarbij ze 18 maanden, vrijwillig voor de kerk werken. Ze worden ergens op de wereld heen gestuurd, ze weten niet waarheen en mogen niet haar huis tussendoor. Ze mogen 2x per jaar bellen en ze mogen brieven schrijven om contact te houden. Voor meer info, google t maar of kijk op wikipedia;)). Ze was heel aardig en we hebben samen nog een paar uurtjes in Salt Lake City rondgehangen. Ze heeft me meegenomen naar Beehive house, t huis van Bringham Young, een van de profeten van de mormoonse kerk. Daarna heeft ze me nog een kerk op Temple Square laten zien. Toen moest ze weg want ze had afgesproken met een vriendin. Ik ben toen nog even wezen winkelen. Ik heb een film, A walk to remember en een boek The devil wears Prada gekocht:) Toen ben ik naar t hostel gegaan en heb t laatste beetje Chinese eten opgegeten. Toen heb ik aan Paul gevraagd waar hij ging skieen de volgende dag en of hij me een lift kon geven naar de bushalte. Hij zei dat hij dan ook wel in Solitude ging skieen en me een lift zou geven, joepie! Toen heb ik mn film gekeken en daarna heb ik mn tas ingepakt en ben ik naar bed gegaan.

Woensdag, vandaag is de laatste dag. Om 8 uur had ik met Paul afgesproken en zijn we naar Solitude gereden. Daar heb ik mn skies gehuurd en Paul heeft zn skipas gekocht (ik had er al een). Toen zijn we de piste op gegaan. Whoh dit is ook een mooi skigebied zeg! Erg mooi en we hebben een paar mooie pistes geskied. Tegen 12.15 hebben we geluncht voor een uurtje en toen zijn we weer gaan skieen. We gingen weer naar de top waar we voor de lunch erg lekker geskied hadden. Maar vlak nadat we uit de lift kwamen werd de lift gesloten vanwege lawinegevaar, wel jammer maar wel goed dat ze t gedaan hebben. We hebben ook nog een skipatrol met een hond gezien, echt gaaf die hond rent gewoon mee als de skipatrolman naar beneden skiet. We hebben trouwens daarna nog een paar mooie steile zwarte pistes ontdekt waar ik heerlijk geskied heb! Na t skieen, bedankte Paul me omdat ik heb wat tips gegeven had vandaag en omdat ik m meegenomen had naar een mooi skigebied. En hij stond erop om me mee uit eten te nemen en naar t vliegveld te brengen. We hebben lekker Mexicaans gegeten bij een klein tentje langs de weg naar t vliegveld. T was erg lekker en we hebben gekletst en hij heeft over zn dochters verteld. Zijn oudste wil misschien naar Nederland komen deze zomer om met een nichtje te werken bij de vriendin van de neef van zn vrouw (snap je t nog;)), die een eigen bedrijf heeft. Hij vertelde ook over zijn tijd in Nederland, hij heeft een trip door Europa gemaakt toen hij was afgestudeerd, in t begin van de seventies. Erg leuk. Toen heeft ie me naar t vliegveld gebracht en was mijn trip weer voorbij:(

Zo dus dit was t verslag van mn trip. Ik moet zeggen dat ik t ontzettend naar mn zin heb gehad in Salt Lake City! Ik had niet verwacht zoveel leuke mensen te ontmoeten. Ook was ik verrast door Salt Lake City zelf, een erg leuke stad! En wat heeft deze beslissing om alleen naar de WK afstanden te gaan in Salk Lake City me opgeleverd:
- een superleuke trip
- een hele goede herrinnering
- 4 adressen in Amerika om te verblijven in Seattle, in de buurt van Los Angelos, New York en Washington.
- dat ik trots ben op mezelf dat ik dit in mn eentje toch maar gedaan heb en t nog leuk gehad heb ook
- Ik heb bijna alle bekende schaatsers in t echt gezien!
- Ik ben op de foto geweest met Shani Davis
- Ik heb geskied in 2 hele mooie skigebieden
- Ik ben voor t eerst in mn eentje uit eten geweest, voelde erg volwassen;) en ik heb t nog gezellig gehad ook in mn eentje;) en heerlijk gegeten
- Ik heb voor t eerst gesneeuwwandelt
- Ik heb superleuke en aardige mensen ontmoet
- Ik heb veel van de omgeving van Salt Lake City gezien (had ik niet verwacht)
- Ik heb live een aantal wereldrecords gezet zien worden
- Ik heb geswingt bij Kleintje Pils
- En feest gevierd omdat de Nederlandse schaatsers medailles wonnen
- Ik heb ze daarbij aangemoedigd
- En ik ben op tv geweest
Hieruit kan ik zeker concluderen dat mijn trip meer dan geslaagd was!;) Nu heb ik nog even vakantie, maar ik moet natuurlijk wel wat huiswerk doen. Ook omdat ik 3 dagen school geskipt heb voor de vakantie (om Kathleen aan te moedigen bij nationals en om naar Salt Lake te gaan);) Dus ik zal niet klagen. En maandag zal ik weer beginnen met mn laatste 2 maanden op school hier…

Tot mails/bels/msns/skypes allemaal! Bedankt voor al jullie leuke reacties! Erg leuk om te lezen dat jullie voor me gezocht hebben op tv;)

Liefs vanuit Golden, Esther


ps Sorry dat t verhaal zo lang geworden is, niet echt een samenvatting meer te noemen denk ik...